"Przez Wyspy Zielone" -Wyprawa Grenlandia 2015
Etap: 15.11
Trasa rejsu: Upernavik - Thule - Upernavik
Rejs rozpoczniemy w Upernavik.
Jest to obszar dzikiej przyrody, który również obejmuje największy na świecie ptasi klif Apparsuit. Kolejnym słynnym punktem orientacyjnym jest Qaarsorsuaq , 1100 metrowy szczyt górski. Łowiectwo nadal odgrywa tu znaczącą rolę. Narwale wciąż łowione są w sposób tradycyjny, kajakiem w Melville Bay, gdzie również poluje się na biełuchy i niedźwiedzie polarne. Na Grenlandii polowanie jest tradycją lecz dozwolone jest jedynie dla lokalnych potrzeb. Zabroniona jest sprzedaż i eksport mięsa i futer poza obszar Grenlandii.. Wejście do Upernavik prowadzi przez fjord Inukavsait z wyrastającymi na 2000m zboczami i lodowcami. Po drodze będziemy zaglądać do zatoczek i miedzy wysepki w poszukiwaniu ptaków i wołów piżmowych. 1500 mieszkańców Upernavik wciąż żyje z polowania na foki. Port jest dobrze zaopatrzony, jest keja, można zatankować wodę i paliwo.
Po drodze z Upernavik do Thule można wylądować m.in. w okolicach Lille Renland, gdzie spotyka się renifery i polujące na foki niedźwiedzie polarne. Są tu też największe poza Antarktydą lodowce schodzące do morza. Opłyniemy Cape York – miejsce w którym Inuici i biali ludzie spotkali się po raz pierwszy w 1818 roku. Cape Seddon (pozostałości dawnej osady), Melville Bugt, Meteor Bugt, Savissivik, Morusaq to wszystko miejsca warte odwiedzenia.
Savissivik jest najbardziej na południe wysuniętą gminą Avanersuaq, położoną na południu Cap York. Znajduje się tam wzniesiony na szczycie klifu 19-metrowy pomnik amerykańskiego odkrywcy Roberta E. Peary. Savissivik nazwa oznacza “miejsce, w którym wydobywa się żelazo”. Innuici znaleźli w tej okolicy wiele meteorytów, z których żelazo wykorzystywali do wytwarzania noży i innych narzędzi. Savissivik jest kolejnym wspaniałym miejscem, gdzie można obserwować góry lodowe. Historia wywiezienia przez Peary'go największego na ziemi meteorytu żelaznego ( ważącego 32 tony) do Nowego Jorku który jest obecnie wystawiony w muzeum jest dalej tematem tabu dla dzisiejszych mieszkańców osady.
Płynąc dalej na północ docieramy do Qaanaq.
Qaanaaq jest nowoczesną gminą z hotelem, sklepem i pocztą. Oferuje wspaniałe widoki na Inglefield Fiord z potężnymi górami lodowymi. Znajduje się tam muzeum Amundsena, które mieści się w dawnym domu słynnego badacza Arktyki Knuda Rasmussena. Między 1952 a majem 1953 roku, wszyscy mieszkańcy Pituffik i pobliskiej Dundas (Uummannaq) (obecnie obszar bazy lotniczej Thulse) zostali przymusowo przeniesieni 130 km (81 mil) na północ do nowego miasta Qaanaaq, znanego wtedy jako “New Qaanaaq” lub “New Thule”. Powodem przesiedlenia było to zagubienie pocisku nuklearnego i obawami przed skażeniem środowiska. W "starym" Thule znajduje sie dalej baza American Forces.
W zależności od warunków pogodowych i lodowych zamierzamy odwiedzić także :
Położony na północnym wybrzeżu Robertson Fiord - wioskę leżącą zaledwie 1362 km od Bieguna Północnego.To najdalej na północ wysunięta egzystująca społeczność.
Sioropaluk, co oznacza “małe piaski”, nazwę swą zawdzięcza małej piaszczystej plaży położonej przed wioską.
Qeqertat jest to mała osada znajdująca się na wyspie w głębi fiordu Inglefield, 40 NM na zachód od Qaanaag. W lecie, gdy lody roztapiają się, można zobaczyć tu wiele narwali przybywających do fiordu po pożywienie oraz w celach reprodukcyjnych. Północne i wschodnie wybrzeża wyspy Qeqertat oferują wspaniałe widoki na lodowce, które wyłaniają się z czap lodowych.
Wróć do opisu wyprawy
