Grenlandia 2013 - Przez Wyspy Zielone
Etap: N 06
Trasa rejsu: Qaanaaq (New Thule) - Ilulissat
Termin:
od 2013.07.24
do 2013.08.11
Czas trwania:
18 dniIlość mil morskich:
900 (średnio 50 na dzień)Skipper:
Zbigniew JałochaWolnych miejsc:
---Lecimy przez Kopenhagę i 25-go lipca lądujemy w Qaanaaq (130 km na północ od bazy lotniczej Thule). Qaanaaq jest nowoczesną gminą z hotelem, sklepem i pocztą. Oferuje wspaniałe widoki na Inglefield Fiord z potężnymi górami lodowymi. Znajduje się tam muzeum Amundsena, które mieści się w dawnym domu słynnego badacza Arktyki Knuda Rasmussena. Między 1952 a majem 1953 roku, wszyscy mieszkańcy Pituffik i pobliskiej Dundas (Uummannaq) (obecnie obszar bazy lotniczej Thulse) zostali przymusowo przeniesieni 130 km (81 mil) na północ do nowego miasta Qaanaaq, znanego wtedy jako "New Qaanaaq" lub "New Thule". Tutaj wsiadamy na pokład Nashachata II i z tego miejsca będziemy zwiedzać okolice.
W zależności od warunków pogodowych zamierzamy odwiedzić:
Położony na północnym wybrzeżu Robertson Fiord - wioskę leżącą zaledwie 1362 km od Bieguna Północnego.To najdalej na północ wysunięta egzystująca społeczność. Leżącą najdalej na północy osadą nadal pozostaje Ny Alessund w Svalbard (Spitsbergen), jednak jest tylko baza naukowa, w której w okresie letnim przebywa nie więcej niż 30 pracowników.
Siorapaluk, co oznacza "małe piaski", nazwę swą zawdzięcza małej piaszczystej plaży położonej przed wioską.
Qeqertat jest to mała osada znajdująca się na wyspie w głębi fiordu Inglefield, 40 NM na zachód od Qaanaag. W lecie, gdy lody roztapiają się, można zobaczyć tu wiele narwali przybywających do fiordu po pożywienie oraz w celach reprodukcyjnych. Północne i wschodnie wybrzeża wyspy Qeqertat oferują wspaniałe widoki na lodowce, które wyłaniają się z czap lodowych.
W drodze do Caap York postaramy się odnaleźć Moriussaq, która znajduje się jakieś 30 km na północ od bazy lotniczej Thule, tuż na południe od fiordu Granville. Około 1 km na północ od wioski, nad strumieniem znajduje się kilka starych, krytych darnią domów, które można oglądać w miesiącach letnich. Można również wybrać się na wycieczkę do Nugdlit, gdzie znajdują się pozostałości kilku domów krytych darnią - niektóre z nich liczą kilkaset lat.
Savissivik jest najbardziej na południe wysuniętą gminą Avanersuaq, położoną na południu Cap York. Znajduje się tam wzniesiony na szczycie klifu 19-metrowy pomnik amerykańskiego odkrywcy Roberta E. Peary. Savissivik nazwa oznacza "miejsce, w którym wydobywa się żelazo". Innuici znaleźli w tej okolicy wiele meteorytów, z których żelazo wykorzystywali do wytwarzania noży i innych narzędzi. Savissivik jest kolejnym wspaniałym miejscem, gdzie można obserwować góry lodowe.
Z Caap York weźmiemy kurs na południe i przepłyniemy około 250 Nm w kierunku Upernavik, słynnego z wysuniętego najdalej w świecie na północ skansenu. Upernavik to obszar dzikiej przyrody, który również obejmuje największy na świecie ptasi klif Apparsuit. Kolejnym słynnym punktem orientacyjnym Qaarsorsuaq jest 1100 metrowy szczyt górski. Łowiectwo nadal odgrywa tu znaczącą rolę. Narwale nadal łowione są w sposób tradycyjny, kajakiem w Melville Bay, gdzie również poluje się na biełuchy i niedźwiedzie polarne. Na Grenlandii polowanie jest tradycją lecz dozwolone jest jedynie dla lokalnych potrzeb. Zabroniona jest sprzedaż i eksport mięsa i futer poza obszar Grenlandii.
Kierując się wciąż na południe, po około 200Nm żeglugi dotrzemy do Uummannaq, położonego na wyspie Uummannaq i znajdującego się w południowo-środkowej części odnogi fiordu Uummannaq. Liczne znaleziska archeologiczne i ruiny w Uummannaq dostarczają dowodów na to, że myśliwi i traperzy mieszkali w tej okolicy od tysiącleci. Jednym z najbardziej niezwykłych odkryć archeologicznych Grenlandii jest odkryta w 1972 stara osada zimowa w Qilakitsoq. Znaleziono tu grupę dobrze zachowanych mumii pochodzących z około 1475 roku. Na wyspie znajduje się również góra Uummannaq, wyrastająca ostro na wysokość 1170m. Wspinaczka na nią wymaga profesjonalnych umiejętności.
Stamtąd pożeglujemy wokół półwyspu Nuussuaq przez cieśninę Sullorsuaq, która oddziela półwysep Nuussuaq na północnym-wschodzie od wyspy Qeqertarsuaq na południowym zachodzie. Cieśnina łączy wewnętrzną zatokę Disko na południowym wschodzie z zatoką Baffin po stronie północno-zachodniej. Qeqertarsuaq jest również portem i miastem położonym na południowym wybrzeżu wyspy Disko. Miasto zostało założone przez wielorybnika Svenda Sandgreena w 1773 roku. Wielorybnictwo od zawsze było bardzo ważne na Qeqertarsuaq, znanym również jako Godhavn w języku duńskim. Myślistwo i rybołówstwo są nadal podstawowym zajęciem mieszkańców wyspy, z których prawie 900 mieszka w Qeqertarsuaq, a około 40 w osadzie Kangerluk, kilka godzin żeglowania na północny-zachód. To tu w 1999 roku, że naukowcy odkryli „galopujący" lodowiec, który przemieszcza się do 100 metrów dziennie. Miasto jest teraz lokalizacją dla kampusu Uniwersytetu Kopenhaskiego. Przepłynąwszy 1000 Nm naszą podróż zakończymy
w najwspanialszym na świecie obszarze północnym, popularnym wśród żeglarzy i turystów - w Ilulissat (Jakobshavn). Ze swoją ponad 4,500 populacją (stan na rok 2010), Ilulissat jest trzecią co do wielkości osadą na Grenlandii, po Nuuk i Sisimiut. Miejscowość założona została w 1741 roku jako punkt handlowy przez firmę Jacoba Severina i nazwana na jego cześć jego imieniem. Czasami nazwa występuje w wersji zangielszczonaj jako Jacobshaven. Zion Church (Zions Kirke, czyli kościół Syjon) zbudowany pod koniec XVIII wieku był w owym czasie największą budowlą wzniesioną przez człowieka na Grenlandii. Po grenlandzku Ilulissat znaczy „góra lodowa”. Miasto jest pięknie położone u ujścia niemal 60-kilometrowego fiordu lodowego, wypełnione ogromnymi górami lodowymi z najbardziej produktywnego lodowca na półkuli północnej - Sermeq Kujalleq. Największe góry lodowe osiadły u ujścia fiordu na głębokości 225-250 m i uwalniają się jedynie w czasie przypływu lub gdy w wyniku erozji zmieniają punkt ciężkości. W 2004 roku Ice Fjord Ilulissat został wpisany na listę Światowego Dziedzictwa UNESCO.
Sermeq Kujalleq to jeden z najszybszych (przemieszcza się z prędkością 19 m na dzień) i najbardziej aktywnych lodowców na świecie. W procesie cielenia corocznie produkuje ponad 35 km3 lodu, czyli 10% produkcji wszystkich lodów w obszarze Grenlandii powstałych poprzez cielenie i więcej niż jakikolwiek inny lodowiec poza Antarktydą.
W zależności od warunków pogodowych zamierzamy odwiedzić:
Położony na północnym wybrzeżu Robertson Fiord - wioskę leżącą zaledwie 1362 km od Bieguna Północnego.To najdalej na północ wysunięta egzystująca społeczność. Leżącą najdalej na północy osadą nadal pozostaje Ny Alessund w Svalbard (Spitsbergen), jednak jest tylko baza naukowa, w której w okresie letnim przebywa nie więcej niż 30 pracowników.
Siorapaluk, co oznacza "małe piaski", nazwę swą zawdzięcza małej piaszczystej plaży położonej przed wioską.
Qeqertat jest to mała osada znajdująca się na wyspie w głębi fiordu Inglefield, 40 NM na zachód od Qaanaag. W lecie, gdy lody roztapiają się, można zobaczyć tu wiele narwali przybywających do fiordu po pożywienie oraz w celach reprodukcyjnych. Północne i wschodnie wybrzeża wyspy Qeqertat oferują wspaniałe widoki na lodowce, które wyłaniają się z czap lodowych.
W drodze do Caap York postaramy się odnaleźć Moriussaq, która znajduje się jakieś 30 km na północ od bazy lotniczej Thule, tuż na południe od fiordu Granville. Około 1 km na północ od wioski, nad strumieniem znajduje się kilka starych, krytych darnią domów, które można oglądać w miesiącach letnich. Można również wybrać się na wycieczkę do Nugdlit, gdzie znajdują się pozostałości kilku domów krytych darnią - niektóre z nich liczą kilkaset lat.
Savissivik jest najbardziej na południe wysuniętą gminą Avanersuaq, położoną na południu Cap York. Znajduje się tam wzniesiony na szczycie klifu 19-metrowy pomnik amerykańskiego odkrywcy Roberta E. Peary. Savissivik nazwa oznacza "miejsce, w którym wydobywa się żelazo". Innuici znaleźli w tej okolicy wiele meteorytów, z których żelazo wykorzystywali do wytwarzania noży i innych narzędzi. Savissivik jest kolejnym wspaniałym miejscem, gdzie można obserwować góry lodowe.
Z Caap York weźmiemy kurs na południe i przepłyniemy około 250 Nm w kierunku Upernavik, słynnego z wysuniętego najdalej w świecie na północ skansenu. Upernavik to obszar dzikiej przyrody, który również obejmuje największy na świecie ptasi klif Apparsuit. Kolejnym słynnym punktem orientacyjnym Qaarsorsuaq jest 1100 metrowy szczyt górski. Łowiectwo nadal odgrywa tu znaczącą rolę. Narwale nadal łowione są w sposób tradycyjny, kajakiem w Melville Bay, gdzie również poluje się na biełuchy i niedźwiedzie polarne. Na Grenlandii polowanie jest tradycją lecz dozwolone jest jedynie dla lokalnych potrzeb. Zabroniona jest sprzedaż i eksport mięsa i futer poza obszar Grenlandii.
Kierując się wciąż na południe, po około 200Nm żeglugi dotrzemy do Uummannaq, położonego na wyspie Uummannaq i znajdującego się w południowo-środkowej części odnogi fiordu Uummannaq. Liczne znaleziska archeologiczne i ruiny w Uummannaq dostarczają dowodów na to, że myśliwi i traperzy mieszkali w tej okolicy od tysiącleci. Jednym z najbardziej niezwykłych odkryć archeologicznych Grenlandii jest odkryta w 1972 stara osada zimowa w Qilakitsoq. Znaleziono tu grupę dobrze zachowanych mumii pochodzących z około 1475 roku. Na wyspie znajduje się również góra Uummannaq, wyrastająca ostro na wysokość 1170m. Wspinaczka na nią wymaga profesjonalnych umiejętności.
Stamtąd pożeglujemy wokół półwyspu Nuussuaq przez cieśninę Sullorsuaq, która oddziela półwysep Nuussuaq na północnym-wschodzie od wyspy Qeqertarsuaq na południowym zachodzie. Cieśnina łączy wewnętrzną zatokę Disko na południowym wschodzie z zatoką Baffin po stronie północno-zachodniej. Qeqertarsuaq jest również portem i miastem położonym na południowym wybrzeżu wyspy Disko. Miasto zostało założone przez wielorybnika Svenda Sandgreena w 1773 roku. Wielorybnictwo od zawsze było bardzo ważne na Qeqertarsuaq, znanym również jako Godhavn w języku duńskim. Myślistwo i rybołówstwo są nadal podstawowym zajęciem mieszkańców wyspy, z których prawie 900 mieszka w Qeqertarsuaq, a około 40 w osadzie Kangerluk, kilka godzin żeglowania na północny-zachód. To tu w 1999 roku, że naukowcy odkryli „galopujący" lodowiec, który przemieszcza się do 100 metrów dziennie. Miasto jest teraz lokalizacją dla kampusu Uniwersytetu Kopenhaskiego. Przepłynąwszy 1000 Nm naszą podróż zakończymy
w najwspanialszym na świecie obszarze północnym, popularnym wśród żeglarzy i turystów - w Ilulissat (Jakobshavn). Ze swoją ponad 4,500 populacją (stan na rok 2010), Ilulissat jest trzecią co do wielkości osadą na Grenlandii, po Nuuk i Sisimiut. Miejscowość założona została w 1741 roku jako punkt handlowy przez firmę Jacoba Severina i nazwana na jego cześć jego imieniem. Czasami nazwa występuje w wersji zangielszczonaj jako Jacobshaven. Zion Church (Zions Kirke, czyli kościół Syjon) zbudowany pod koniec XVIII wieku był w owym czasie największą budowlą wzniesioną przez człowieka na Grenlandii. Po grenlandzku Ilulissat znaczy „góra lodowa”. Miasto jest pięknie położone u ujścia niemal 60-kilometrowego fiordu lodowego, wypełnione ogromnymi górami lodowymi z najbardziej produktywnego lodowca na półkuli północnej - Sermeq Kujalleq. Największe góry lodowe osiadły u ujścia fiordu na głębokości 225-250 m i uwalniają się jedynie w czasie przypływu lub gdy w wyniku erozji zmieniają punkt ciężkości. W 2004 roku Ice Fjord Ilulissat został wpisany na listę Światowego Dziedzictwa UNESCO.
Sermeq Kujalleq to jeden z najszybszych (przemieszcza się z prędkością 19 m na dzień) i najbardziej aktywnych lodowców na świecie. W procesie cielenia corocznie produkuje ponad 35 km3 lodu, czyli 10% produkcji wszystkich lodów w obszarze Grenlandii powstałych poprzez cielenie i więcej niż jakikolwiek inny lodowiec poza Antarktydą.
Wróć do opisu wyprawy
AKTUALNOŚCI
- Lotnisko Kangerlussuaq
2013.08.11
Chyba ostatnie chwile etapu N 06 na grenlandzkiej ziemi. Radiostacja Thule 2013 FM kończy nadawanie. Życzymy miłego dalszego życia. - Kapitański spacer
2013.08.10
Góry lodowe pod kościółkiem. Qajaqi. Inuiciątko z dużą strzelbą. W warsztacie "artysty ludowego". Ceny 40 % tych z Main Street. Ostatnie wyjście w morze. Fotograf po długiej wędrówce na przybrzeżnej skale. Sesja foto wśród lodów. Modelka najpierw całkiem goła, potem pod żaglami. - Ilulissad
2013.08.09
Po & godzinach przedzierania się przez labirynty growlerów i gór lodowych ( czasem jak małe miasto z wieżowcami), niekiedy we mgle, jesteśmy w Ilulissacie. Po wycieczce do fiordu Ilulisat ( lista UNESCO), gdzie cieli największy producent lodu na półkuli północnej (jakieś 20 milionów ton dziennie). A teraz z okazji ocalenia oddajemy sie kulinarnej rozpuście. Świeże halibuty i dorsze ( po morskim kursie 0,6 paczki/szt.) i krewetki Brata Alberta.
