Atlantic 2014 - Sailing to Madeira, Azores, Canarian and Cape Verde Islands
Leg: 14.11
Cruise rout: Azory(Horta)-Madeira (Funchal)
Ważne: Staż na pływach na jachcie > 20 m
Rejs Rozpoczynamy na Azorach leżą w odległości 760 Mm na zachód od Portugalii.
Na archipelag składa się dziewięć wysp wulkanicznego pochodzenia, skupionych w trzy odrębne grupy. Grupę wschodnią tworzą wyspy Sao Miguel i Santa Maria, centralną - Pico, Faial, Sao Jorge, Terceira i Graciosa, a zachodnią - wyspy Flores i Corvo. Maksymalna odległość między wyspami Corvo i Santa Maria wynosi 340 Mm.
Archipelag liczy około 240 tys. mieszkańców. Średnia temperatura powietrza wynosi w zimie 13° C i w lecie 23° C. Temperatura wody zmienia się od 18° w zimie do 24° C w lecie. Najlepszą pora do żeglugi jest czas od maja do października, kiedy to przeważają wiatry od 3 do 5 B.
Wyspy w centralnej części Azorów: Faial, Pico, SaoJorge, Graciosa, Terceira są położone w zasięgu dziennego przelotu, a wschodnie Sao Miguel i St. Maria o odpowiednio 150 i 190 Mm, tak, że, są dostępne na trasie naszego dwutygodniowego rejsu czyli dla nas, żeglarzy preferujących zdecydowanie długie odcinki żeglugi. Każda z wyspy centralnych podobnie jak pozostałe wyspy mają swój odmienny charakter i w ciągu tygodnia można poznać bardzo różne oblicza Azorów. Na wyspach wybrzeża są strome i osłoniętych kotwicowisk jest mało. Wybór bezpiecznych marin także jest niewielki. Jednak każda z centralnych wysp posiada przynajmniej jedną bezpieczną marinę z pływającymi pomostami i całym zapleczem potrzebnym dla żeglarzy. Pozostałe porty lub kotwicowiska są dostępne tylko przy dobrej pogodzie. Po wyjściu z zasłony wyspy żegluje się jak na oceanie. Pogoda potrafi być zmienna i kiedy np. po północnej stronie wyspy pada, po jej południowej stronie panuje piękna słoneczna pogoda. Wyspa św. Michała (Sao Miquel) Czaru wyspy nie należy szukać na brzegu lecz we wnętrzu wyspy. Oczywiście St. Miguel posiada parę plaż z ciemnym piaskiem oraz kilka naturalnych basenów morskich w tym jeden bardzo oryginalny w zatopionym kraterze niedaleko Villa Franca. St Miguel jest raczej rajem dla wędrowników podziwiających krajobraz wulkaniczny oraz upojną, egzotyczną roślinność. Komunikacja autobusowa na St. Miguel jest doskonała. Autobusy są bardzo komfortowe (autokary turystyczne).
Co należy zobaczyć:
• Ponta Delgada - stolica wyspy i centrum handlowe;
• Furnas - uzdrowisko z gorącymi wulkanicznymi źródłami z pięknym parkiem zdrojowym;
• Lagoa Azul i Verde - jezioro lazurowo - szmaragdowe;
• Sete Cidates - miasteczko a wg nazwy siedem miasteczek u brzegu tego jeziorka;
• Lagoa de Fogo - jezioro mgliste słynące z ogromnej populacji mew;
• Ribiera Grande - Starówka, park;
• Caldera Velha - kąpiel w gorącym źródle z wodospadem
• Nordeste- jedno z dziewięciu najpiękniejszych miejsc w Europie
Z St. Miguel na Maderę mamy około 500 NM, czyli około 4 dni żeglugi w raczej pasatowych warunkach żeglugi. Rejs kończymy w marinir Quinta do Lorde
Marina jest częścią Quinta do Resort Lorde. Jest zlokalizowana na południowym wschodzie Madery, 7 km od lotniska i 32 km od stolicy Funchal. Ma dobry dostęp do pozostałej części wyspy. DArmowy transfer z przystani do najbliższego supermarketu w Machico.
Nad Funchal góruje wzgórze Monte (560 m n.p.m.), z którego rozpościera się piękny widok na miasto. Na szczycie, na który można wjechać kolejką linową, stoi klasztor Nossa Seniora de Monte. Dla niektórych turystów największą atrakcją jest jednak zjazd z Monte do Funchal wiklinowymi saniami.
Madera nazywana jest Wyspą Wiecznej Wiosny, Wyspą Kwiatów lub Zieloną Perłą Atlantyku. Już same te nazwy zachęcają do jej odwiedzin. Bujna roślinność i majestatyczne, wulkaniczne skały tworzą wyjątkowe krajobrazy
Madera leży na Atlantyku, ok. 600 Nm od Lizbony i 350 Nm od Maroka. Powstała „zaledwie” parę milionów lat temu, po erupcji podwodnego wulkanu. Madera to w rzeczywistości jeden z najwyższych na świecie wulkanów. Powstała w wyniku serii podwodnych erupcji. Erozje ukształtowały wyspę tworząc górskie granie, wąwozy oraz wysokie klify. Wokół wyspy nie ma szelfu, dno opada gwałtownie na głębokość 6 km.
Madera zwana bywa wyspą wiecznej wiosny z uwagi na stałe podzwrotnikowe temperatury. Jednak mimo łaskawego klimatu i żyznej gleby uprawę roślin ogranicza górzyste ukształtowanie terenu. Liczy się więc każdy jego skrawek. Przy Cabo Girao (Przylądek Obrotu) miał zawrócić w 1419 r. statek Joao Gonçalvesa Zarco. Ten portugalski kapitan wraz z kompanami Tristao Vaz Teixeirą i Bartolomeu Perestrelo uchodzi za odkrywcę archipelagu Madery (choć widnieje on już na mapie Pliniusza Starego z I w. jako Wyspy Purpurowe). Nazwa największej, gęsto zalesionej wyspy pochodzi od portugalskiego tłumaczenia słowa "drewno".
Back to expedition